Reisverslag deel 4 en back home!!!

Het is dus inderdaad niet meer gelukt om een deftigwerkend internet te vinden om jullie jaloers te kunnen maken met onze laatste zonnige verhalen, maar geen nood, vanuit het koude en natte België denk ik graag terug aan onze laatste warme Ghanese dagen…

Na de laatste aankopen in Tamale en het Fire Festival (het traditionele nieuwjaar waarbij de Tamalezen met beschilderde lichamen en brandende fakkels een optocht houden door de straten van de stad) hebben we de trotro genomen richting Bolga om onze waterpomp en guinea fowls te gaan bewonderen en afscheid te nemen van iedereen in ons dorpje. En ja hoor, de waterpomp stond er, afgewerkt en goed functionerend. Nu kunnen de weeskinderen en de community op een veilige en propere manier waterhalen. De guinea fowls waren reeds aanwezig, maar de persoon die het kot zou kunnen maken voor een schappelijke prijs “was travelling”, dus zitten de beestjes voorlopig nog in een hutje. Maar geen nood, in “small time” komt dat allemaal wel in orde ;). Ik was in elk geval al heel blij dat de waterpomp in orde was en dat de guinea fowls toch al aangekocht waren. Na weer een moeilijk afscheid van Pastor Jacob en de weeskinderen zijn we terug richting Tamale vertrokken om daar op de nachtbus naar Accra te springen. Alles was tot toen eigenlijk vrij vlot gegaan, maar toen liep het wel even mis. Ik zal jullie de details van die dag besparen maar hier is een korte samenvatting: 10uur op de bus met een geflipte chauffeur, 14uur wachten, valiezen gedropt bij iemand anders dan gepland, alle hotels in Takoradi volgeboekt door de African Cup 2008 (waarover later meer), dus bestemming moeten wijzigen naar Cape Coast en 28uur na vertrek ons eindelijk nog eens kunnen wassen. Wel, ik was blij toen we die avond in ons bedje lagen! ;) Maar geen nood, nadien ging alles supervlot!

Vanuit Cape Coast zijn we naar de Green Turtle Lodge gegaan, een guesthouse aan de kust die het eco-toerisme promoot. Elke hut was voorzien van een zonnepaneel voor het licht en de elektriciteit en de WC’s waren zelf-composterend (voor mij was die WC meer een veredeld dixie-kotje, t stonk in elk geval even hard en er zaten evenveel vliegen). Ons avondmaal daar was wel heel vers! Een oceaanvisser fluit wanneer hij iets gevangen heeft en steekt zijn vangst in de lucht, zodat iemand van de guesthouse vanop het strand de vangst kan keuren. Wanneer de vis hem aanstaat zwemt deze persoon naar de kano van de visser, klimt aan boord, onderhandelt over de prijs voor de vis, zwemt met de vis terug naar het strand en hupla een vers visje voor op de BBQ! Deze BBQ-Kingfish geserveerd met een mango-advocadoslaatje, mmm, een ware delicatesse!
Vanuit de Green Turtle Lodge zijn we naar het nabijgelegen dorpje Akwidaa gegaan, waar we een canoetrip door de mangroves gedaan hebben. Prachtige natuur, een wankel bootje en mooie vogeltjes.
Ons laatste weekendje in Ghana hebben we doorgebracht op prachtige stranden in Axim, niet ver van de grens met Ivoorkust.

Sinds 20 januari is de African Cup of Nations begonnen in Ghana. En dat hebben we geweten, de Ghanese driekleur is overvloedig (nog meer dan voordien) aanwezig in het straatbeeld van elke stad en elk dorpje. Vlaggen, toeters, pruiken, oorbellen, T shirts, fluitjes, rokjes, … alles staat in het teken van de African Cup. Zelfs de scholen in Tamale zijn gesloten, volgens sommigen omdat de leerkrachten moeten helpen bij de matchen (wat flauwekul is, want de scholen hebben enkel les in de voormiddag en de matchen beginnen pas om 17uur), volgens anderen om de kinderen te beschermen tegen de slechteriken die naar de steden afzakken en die de kinderen zouden vermoorden of hun bloed zouden afpakken (dat is dus geen verzinsel van mij, er is echt iemand die dit zo tegen mij verteld heeft, wat volgens mij wederom flauwekul is want de kinderen zitten continu op straat als ze niet op school zijn, mabon…), rare jongens af en toe hoor die Ghanezen ;), maar ze doen het wel goed in de African Cup, morgen moeten de Ghanese Black Stars de kwartfinale spelen!!!

Onze terugreis naar België is wonder boven wonder supervlot verlopen, zonder vertragingen en zonder al te veel wachttijden. In Zaventem waren we blij verrast al onze bagage van de band te zien rollen en werden we enthousiast verwelkomd door onze geliefden.

Voila, dit was dan mijn laatste berichtje. Ik heb bij sommige oudere berichten nog een paar extra foto´s bijgezet, wat een zaligheid is het plaatsen van foto’s met een snelle PC en een goede internetverbinding! ;)
Proficiat aan al degenen die het volgehouden hebben om telkens weer mijn verhalen te lezen en mijn foto’s te bekijken en merci voor al jullie reacties!

Een dikke zoen vanuit het koude België!!!
Het was echt een waanzinnige, onvergetelijke ervaring!