Heet, heter, heetst!

Ik ben hier nu een weekje de Ghanese zon aan het voelen en eerlijk gezegd kan ik me moeilijk voorstellen dat het in Belgie nu kouder aan het worden is, want het is hier echt om te bakken. Zeker omdat we al onze verplaatsingen per fiets doen, een ritje van een half uur onder de broeiend hete zon is geen uitzondering, zweten geblazen! Het drinkbaar water komt hier in zakjes van een halve liter, en da's maar goed ook, want zo drink je ineens genoeg om toch een beetje vocht in je lichaam te houden.

Donderdag ben ik met lawyer Lawson (haha, die namen hier toch) naar de rechtbank geweest. Het was het ook wel de eerste en de laatste keer dat ik daar geweest ben. Best wel interessant om te zien hoe het daar aan toegaat, vrij informeel, veel gelach, geen toga's, maar wel zeer diepe buigingen bij het passeren van de rechter. Advocaten zijn trouwens een van de weinige mensen die ik hier al een bril heb zien dragen, is wel opvallend. Ik heb daar dus 4uur gezeten, ongemakkelijk wezend, omdat de houte bank zonder leuning nu niet bepaald zacht om op te zitten was en temeer omdat ik mijn benen niet overeen mocht doen, da's hier een teken van respectloosheid. Je zou denken dat dat toch niet zo moeilijk is, maar let er maar eens op hoeveel je met je benen overeen zit! Moeilijk om af te leren dus. Toen we dan na de zitting terug naar zijn kantoor gingen vroeg ik wat de verdere planning was, en ik kreeg als antwoord te horen: 'Now I'm going to have lunch, and if I feel like coming back, I come back, but normally I don't feel like coming back... Workaholic zijn ze hier precies niet echt, en hoe ze hun zaken voorbereiden, het is mij een raadsel. En blijkbaar gaat die advocaat elke dag 's morgens naar de rechtbank, dus k heb niet echt het gevoel dat ik daar iets nuttigs kan gaan uitrichten.
Dinsdag ga ik met de projectcoordinator overlopen welke workplace dan wel interessant voor mij is... Waarschijnlijk iets in een schooltje of zo, we zien nog wel...

Gisterenavond een feestje gehad bij Zweden die we hadden leren kennen die hier werken voor een Zweeds bedrijf dat handelt in chearnuts. Onvoorstelbaar om te zien in wat voor luxe zij leven, tegenover het huis van de gemiddelde Ghanees... Een chique villa, met zwembad, eem echte keuken (ipv een houtskoolvuurtje op de koer), stromend water (ipv een tank), een echte douche (ipv emmertjes over zich kappen)... Echt wel decadent om te zien... Ach ja, die hemelsbrede verschillen zullen er wel altijd zijn zeker...

Vanmiddag voor de eerste keer Fufu gekregen, een slijmerige deegbal, gemaakt van casava en plantains, geserveerd met soup, een rode vloeibare substantie waar brokken vlees en gedroogde vis in zitten... Ik weet niet of deze beschrijving jullie al heeft doen watertanden ondertussen, maar mij toch niet in elk geval. Het is de bedoeling dat je een hap Fufu in een keer doorslikt, niet zo simpel moet ik zeggen. En dan zou je kunnen zeggen, njammie, een lekker stukje vlees, maar als je overdag ziet dat het vlees hier open en bloot op een tafeltje in de zon langs de drukke baan ligt, heb je 's avonds niet meer zo'n trek in vlees... Ik heb maar tegen mijn gast(groot)moeder gezegd dat ik het toch liever bij rijst of spaghetti met groenten hou... Die saus was wel redelijk pikant, maar daar kan ik nog wel mee leven.

Bijna alle vrijwilligers die hier al een paar weken zitten hebben al allemaal malaria gehad, ondanks de vele voorzorgen, dus waarschijnlijk zal ik er ook niet van gespaard blijven. Tot hiertoe houden mijn maag en darmen het wel nog behoorlijk vol moet ik zeggen.

Morgen gaan we met een hoop van de vrijwilligers naar het openbare zwembad, mijn factor 40 ligt al klaar om gesmeerd te worden!

Gegroet, zoenen voor al wie wil en tot de volgende!!!!