Akwaaba!

Mijn eerste en tot nog toe enige woord Ghanees dat ik spreek. Maar daar zal morgen verandering in komen, want dan krijgen we les in het Ghanees, alle ja, t heet eigenlijk anders, maar stiekem ben ik de naam vergeten, t is nogal een moeilijk taaltje lijkt me zo...

Zaterdagochtend na een lange trip rond 6u aangekomen in Accra, hoofdstad van Ghana, waar de Paschal, de volunteer coordinator van CidGhana, ons stond op te wachten. Met z'n allen samen met al onze bagage in een veel te kleine taxi gekropen en al toeterend aangekomen bij ons hotelletje, GHASOM genaamd (God Has Smiled On Me, ze zijn hier vooral niet gelovig hoor), nog een beetje proberen slapen alvorens het drukke Accra in te duiken. Daar een GSM-kaart gekocht en onze vertrouwde eurootjes omgewisseld voor Ghanaian Cedis. Een beetje rondgedwaald op een markt waar ze echt alles verkochten, en liefst nog vanuit een mand of schaal op hun hoofd, onvoorstelbaar wat ze hier allemaal op hun hoofd kunnen torsen! Daarna van een Ghanees biertje genoten aan het strand, alvorens een extreem pikante kirbab sate te verorberen... Dat wordt nog wennen!

Zondagochtend moesten we om 7u aan de busterminal zijn, om de bus richting Tamale te nemen... Daar konden we ineens kennis maken met het Ghanese tijdsbesef, aangezien de bus maar liefst met 2u vertraging vertrokken is. Korte samenvatting van de rit: hobbelige wegen, vrouwen die door de ramen van de bus bananen ed verkopen wanneer de bus in de file staat zodat het gangpad van de bus tegen het einde van de rit vol ligt met groenten en fruit, vieze toiletten, een buurman die mij ineens mee uitgevraagd heeft maar waar ik vriendelijk voor bedankt heb, feuilletons op TV waar alle mannen in riepen en de vrouwen in gilden en waar vooral onze mannelijke busgenoten hard in op gingen, een koffer van de bus die openvloog, veel geiten en 4 gekantelde vrachtwagens langs de weg, veel getoeter en zotte rijkunsten ... Na een kleine 14u zijn we we toch zonder al te veel problemen aangekomen in het busstation van Tamale. Daar wederom al het gerief in een taxi gepropt en richting gastgezin gereden. Aangezien we 3u te laat aangekomen zijn lagen die allemaal te slapen, zodat het ff duurde eer ze kwamen opendoen, mijn kamer en de wc aangewezen gekregen en dan was het bedtijd. De eerste indruk die ik van mijn gastmoeder had (nogal knorrig en niet-engelssprekend) heb ik deze morgen moeten herzien, ze was waarschijnlijk een beetje slechtgezind omdat we haar uit haar slaap gewekt hadden. Ik ben er nog niet volledig uit hoe de familiale situatie in mijn gastgezin is, maar er is een grootmoeder, -vader, dochter en kleinzoon en -dochter voor zover ik het goed begrepen heb.

Vandaag dan naar the office van CidGhana geweest voor onze orientatie. Kennis gemaakt met iedereen die daar werkt, een rondleiding door het hete Tamale gekregen en een fiets gaan kopen. Wat een plezier om hier door de stad te fietsen! Echt niet te vergelijken met een stad van bij ons. Hier in Tamale zijn er volgens mij welgeteld 2 geasfalteerde wegen en de rest zijn van die rode stoffige aarden wegen. Het regenseizoen loopt tegen zijn einde, waardoor alles er nu nog mooi groen bij ligt, maar dat zou tegen het einde van de maand helemaal anders zijn heb ik mij laten vertellen.

Ik ben waarschijnlijk nog de helft vergeten vertellen van wat ik nog zou kunnen vertellen, maar vrees dat het anders veeeeel te lang gaat worden (als het dat nu al niet is, sorry).

Ah ja, ze zijn er precies nog niet volledig uit in welk project ik nu juist ga werken, maar, no stress...

Fanmail, brieven en postpakketjes zijn steeds welkom op het volgende adres:

CidGhana Office
PO Box 2293
TAMALE
GHANA

Berichtjes en telefoons op volgend nr:
+233245019770

(berichtjes worden zeker beantwoord, want t is hier supergoedkoop om naar een belgische nummer te sturen ;) )

Goed, dit gezegd zijnde ga ik nog een paar persoonlijke mails sturen. Merci voor al jullie reacties al op mijn site, doe zo verder ;)

Een dikke kus voor iedereen die er een verdient!

CIAO!!!!