Terug van een weekje weggeweest

We hebben ons vakantieweekje zaterdagavond goed ingezet met een zelfgemaakte pizza bij Dorien thuis en een lekker Stellake, merci Joost!
Zondagochtend verschoten van de STCbussen, die niet op African time vertrekken maar meer dan een uur te vroeg! Gelukkig waren we er al, geen idee of de bus op ons gewacht zou hebben als we er nog niet geweest waren... Das hier altijd een beetje gokken he... Bon, na een vrij comfortabele rit (STCbussen zijn de oude versie van onze Van Mullem bussen, ticketten zijn wel ietsje duurder, maar de bussen hebben airco en gaan toch ietsje meer vooruit dan den trotro) van 6u in Kumasi aangekomen, na wat gezoek bij het juiste hotel aangekomen en op zoek gegaan naar een rijststalletje in het centrum. Blijkbaar is Ghana op een zondag nogal vergelijkbaar met een zondag in Frankrijk, alles is echt toe, en we hebben even moeten zoeken, maar uiteindelijk toch ons bordje rijst met spaghetti, bonen en sla kunnen verorberen.
Op maandag de trotro genomen richting Owabi Wildlife Sanctuary. De vrouwen die overal rondlopen met etenswaren en drinken op hun hoofd zijn echt handig als je al in de bus zit en dorst hebt, gewoon raampje openschuiven, het tss-geluid maken en 'pure water' roepen en dan komen ze allemaal toegesneld met zakjes water. Het is altijd een beetje spannend of je wel op de juiste trotro zit, want er zijn geen bordjes die aangeven waar de trotro heen gaat natuurlijk, maar zonder problemen gedropt in het dorpje waar we moesten zijn. Prachtige wandeling gemaakt in Owabi. Ik heb wel geen idee waar de naam 'wildlife sanctuary' vandaan komt, want veel beesten hebben we niet gezien, maar de natuur alleen al was zeker genoeg de moeite! Op de terugweg stond er net een trotro klaar. Ik heb de indruk dat het reizen per trotro toch nog redelijk vlot gaat. Hoewel die niet op vaste uren rijden en pas vertrekken als ze vol zitten, hebben we nooit echt lang moeten wachten. Maar ja, dat zullen we nog wel zien als we in januari echt gaan rondreizen...
Eenmaal terug in Kumasi op zoek gegaan naar de Kejetia market, de grootste markt van West Afrika. Echt immens, superdruk en iedereen verkoopt hetzelfde... Geen idee hoe de mensen hier geld kunnen verdienen. Kumasi is trouwens de tweede grootste stad van Ghana, en dat was te merken ook. Ongelooflijk veel drukker dan Tamale, geen fietsers of geiten op straat, veel meer auto's (en echt wel chique soms, niet enkel taxi's zoals hier in Tamale), veel westerser qua kledij, korte rokjes vormen geen probleem, en qua menselijk gedrag, in Tamale is het ongehoord om als jongen en meisje hand in hand rond te lopen (enkel jongens mogen hier tussen elkaar affectie vertonen, echt raar) maar in Kumasi was dat blijkbaar allemaal geen probleem. Na de markt richting national culture center gelopen en plots zag ik iets raars hangen in de bomen. Het leek op de zwarte plastic zakjes die je hier overal krijgt, gevuld met een tros rotte bananen, maar dan in een immense hoeveelheid en hoog in de bomen... Maar, ze bewogen! Bleek dat dat de Bat Colony was, allemaal vleermuizen, maar echt wel superveel en echt vieze beesten, bah! Een eindje verder gewandeld en ja hoor, daar zagen we de vleermuizen op de BBQ, geprepareerd met een sausje van tomaten en ajuin. We hebben er toch maar vriendelijk voor bedankt.
Dinsdag richting Lake Bosomtwe getrotrood en getaxied. Na een nogal hobbelige rit aangekomen bij een prachtige guesthouse, ons geinstalleerd in de dorm, bikini aangetrokken en gaan relaxen op het prive-strand van de guesthouse. Echt de waanzin, kei mooi uitzicht over het meer, prachtige bergen op de achtergrond, een plek om nog eens naar terug te komen. Woensdag de weg tussen de plantain-bomen gevolgd naar de villages rond het meer. Echt Afrika, keimooie dorpjes, kindjes die water dragen en heel de tijd 'hello obruni' (het woord voor 'blanke' in hun taal, het Tamalese Salaminga dus) roepen... Een prachtige wandeling dus. Verder nog wat gerelaxed aan het meer en donderdag vol spanning gewacht of de taxichauffeur ons zoals beloofd kwam ophalen. En ja hoor, hij was zelfs een half uur te vroeg! Hij vroeg wel ineens het dubbele van wat hij ons in het heengaan aangerekend had, maar na wat afgepingel hebben we toch minder betaald. Daarna nog wat in Kumasi rondgelopen en dan gisteren de STCbus terug richting Tamale genomen. Het was een superfijn weekje en we hebben echt mooie dingen gezien.

Het relaxe gevoel van de voorbije week was spijtig genoeg wel snel verdwenen eens we terug in Tamale waren, want alles liep fout. Dingen die ik voor we op reis vertrokken besteld had, waren nog lang niet klaar of waren fout. Ik had bericht gekregen dat ik een postpakketje had, dus k ging langs de post, maar kreeg het pakketje niet mee omdat ik het juiste papier niet bij had, maar daarvoor moest ik nog helemaal langs de cidoffice en k had echt niet veel tijd. Op mijn fietske gesprongen en naar de office gecrosst en dan terug naar de post. Pakketjes deze keer gelukkig wel meegekregen, merci Mel en Liesbeth, echt super! Proberen geld af te halen, na de 3e bank toch al een deel kunnen afhalen. Mijn broek gescheurd... Soit, een beetje een frustrerende namiddag eigenlijk, maar goed, alles is terug in orde nu. Straks nog de laatste boodschappen doen voor we morgen richting Bolga vertrekken en dan vanavond afscheidsetentje met CidGhana (het grootste deel van de Belgen vertrekt maandag voor 2 weken op reis en daarna terug naar Belgie).

Vanaf zondag gaan Line en ik dus minder bereikbaar zijn via internet, maar onze GSM zou het normaal gezien moeten blijven doen!

Groetjes en een dikke zoen aan iedereen!